Naszym zdaniem są, ale „pocichurobione”.
Art. 1 ust. 1. Ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników stanowi, że przepisy o zwolnieniach grupowych stosuje się w razie rozwiązania przez pracodawcę stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników z co najmniej 30 pracownikami w okresie nieprzekraczającym 30 dni.
Poniżej wystąpienie związków zawodowych do Pekao S.A.
Poznań, Mielec, Oświęcim 06 września 2012 r.
Pan Luigi Lovaglio
Prezes Zarządu Banku Pekao S.A.
Pan Mirosław Gałat
Dyrektor Wykonawczy PZL
Szanowni Panowie,
w nawiązaniu do udzielonych przez Pracodawcę wyjaśnień w przedmiocie zmniejszania zatrudnienia w Banku Pekao S.A., jak również przesłanego wykazu dotyczącego struktury spadku zatrudnienia, wskazujemy na treść art. 1 ust. 1. ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, który stanowi podstawę do poddania w wątpliwość przestrzeganie przez Bank przepisów prawa dotyczących restrukturyzacji zatrudnienia. Zgodnie z brzmieniem powołanego artykułu, przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:
- 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
- 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
- 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników
zwanego dalej „grupowym zwolnieniem”.
Skoro Bank, np. w miesiącu maju br., rozwiązał umowy o pracę z 53 osobami – w tym 34 odejścia z przyczyn nie dotyczących pracownika – to zostały spełnione kryteria określone w treści art. 1 ustawy i mamy do czynienia ze zwolnieniami grupowymi. Zatem Bank powinien przeprowadzić konsultacje z organizacjami związkowymi przed rozwiązaniem umów o pracę (art. 2 ustawy) celem wypracowania porozumienia, o którym mowa w art. 3 ustawy, a także dokonać pisemnych zawiadomień powiatowych urzędów pracy (art. 4 ustawy) o dokonaniu zwolnień grupowych. W związku z osiągnięciem poziomu redukcji zatrudnienia kwalifikującym zwolnienia jako grupowe, Pracownicy z którymi rozwiązano stosunek pracy powinni otrzymać odprawy pieniężne, o których mowa w art. 8 ustawy, a sam fakt rozwiązania z tymi Pracownikami stosunków pracy, powinien nastąpić nie wcześniej niż w terminie określonym w art. 6 ustawy.
Należy wyraźnie podkreślić, że 31 Pracowników, z którymi rozwiązano stosunek pracy w miesiącu maju, i którzy nabyli uprawnienia do świadczenia przedemerytalnego, odeszło z Banku z przyczyn nie leżących po stronie pracownika – taki zapis muszą mieć w świadectwie pracy. W innym przypadku nie uzyskaliby prawa do zasiłku dla bezrobotnych, a po okresie 6 miesięcy, po spełnieniu jeszcze innych warunków, prawa do świadczenia przedemerytalnego. Jednocześnie, wśród 18 osób, które odeszły za porozumieniem stron mogą być też takie, gdzie stroną inicjującą zwolnienie był Bank.
Naruszenie przez Bank przepisów ustawy przy rozwiązywaniu umów o pracę implikuje szereg konsekwencji prawnych. W naszej ocenie, najbardziej doniosłe znaczenie ma fakt, iż zwolnionym Pracownikom z przyczyn nieleżących po stronie pracownika przysługuje odprawa pieniężna zgodna z ustawą. Oczywistym jest również, iż przy obliczaniu wysokości odpraw pieniężnych dla poszczególnych Pracowników, należy dodatkowo uwzględnić przepisy Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. W przypadku braku wypełnienia przez Bank obowiązków wynikających z ustawy, zmuszeni będziemy podjąć działania zmierzające do wyegzekwowania świadczeń na rzecz Pracowników poprzez Państwową Inspekcję Pracy lub właściwy Sąd Pracy. Jednakże wyrażamy przekonanie, iż możliwym jest polubowne załatwienie sprawy.
Dodatkowo podnosimy, że pomimo:
- kilku wystąpień pokontrolnych PIP zawierających wniosek o współdziałanie z zakładowymi organizacjami związkowymi w zakresie indywidualnych spraw wynikających ze stosunku pracy pracowników objętych obroną związkową, ze szczególnym uwzględnieniem konsultacji związanych z wypowiedzeniem pracownikowi umowy o pracę,
- decyzji GIODO z dnia 13.08.2009 r. wydanej wobec Banku Pekao SA w sprawie żądania przez Bank przedstawienia listy imiennej członków,
- kilku niekorzystnych dla Banku orzeczeń sądów pracy w sprawie braku konsultacji związkowej przy wypowiadaniu umów o pracę,
- uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2012 r. (sygn. akt III PZP 7/11),
Bank w dalszym ciągu nie przeprowadza konsultacji związkowej w zakresie indywidualnych spraw wynikających ze stosunku pracy.
Wzywamy Bank Polska Kasa Opieki SA do:
- przestrzegania przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
- przestrzegania przepisów określonych w art. 38 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 Kodeks Pracy dotyczących każdorazowego przeprowadzania konsultacji ze związkami zawodowymi w zakresie indywidualnych spraw wynikających ze stosunku pracy.
Oczekujemy stanowiska Banku o zaprzestaniu stosowania niezgodnych z prawem praktyk i zobowiązania się do przestrzegania prawa w przyszłości.
W razie kontynuowania przez Bank praktyk opisanych w niniejszym piśmie skierujemy sprawę do organów ścigania, z powodu uporczywego naruszania przepisów prawa pracy skutkujących odpowiedzialnością z art. 218 KK.
NSZZ ”Solidarność” Region Mazowsze Organizacja Zakładowa Pracowników Banku Pekao S.A.
Przewodnicząca – Urszula Gruszecka – Jędraszak, Zastępca Przewodniczącego KZ – Robert Grębosz
Zakładowy Związek Zawodowy Banku Pekao S.A.
Przewodniczący – Ferdynand Nowak, Zastępca Przewodniczącego – Urszula Jagielska
Organizacja Międzyzakładowa Pracowników Banków nr 001 NZZPBiU Dialog 2005 z siedzibą w Oświęcimiu
Przewodnicząca – Alicja Jędrych, Członek Zarządu – Hanna Rutkowska, Członek Zarządu – Beata Pustówka